πέμφιξ
Ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → It is impossible to know the spirit, thought, and mind of any man before he be versed in sovereignty and the laws
English (LSJ)
ῑγος, ἡ,
A breath, blast, ἀπῇξε πέμφιξ Ἰονίου πέλας πόρου prob. in S. Fr. 337; κεραυνία π. βροντῆς Id.Fr. 538; δυσχείμερος π. A.Fr. 195.4. 2 ray, τηλέσκοπον πέμφιγα χρυσέαν ἰδών S.Fr.338 ; ἂς οὔτε π. ἡλίου προσδέρκεται οὔτε κτλ. A.Fr.170. 3 drop, Id.Fr.205; μηδ' αἵματος πέμφιγα πρὸς πέδῳ βάλῃς Id.Fr. 183. 4 cloud, πέμφιγι . . ἀγγέλῳ πυρός cloud, harbinger of lightning, S.Fr.539 ; driving rain or rain-cloud, Ibyc.17; πελιδναὶ φλύκταιναι πέμφιξιν ἐειδόμεναι ὑετοῖο, . . ἀμυδρήεσσαι ἐς ὠπήν livid pustules like rain clouds (in colour) . . dim to the sight, Nic.Th.273 (but = bubbles acc. to Sch.); dub. sens. in Call.Fr.483 (prob. = Oxy.2080.43). 5 ghost, Lyc.1106, and so prob. in Euph.134. 6 pustule or part surrounding a pustule, ἐφίσταται π. οἷον ἐλαίου χλωρῆς ὥσπερ ἀράχνιον Euryphon ap. Gal.17 (1).886.
German (Pape)
[Seite 554] ιγος, ἡ, mit der Nebenform πεμφίς, ίδος, ἡ, Hauch, Odem, in den VLL. πνοή erkl.; δυσχείμερος, Sturm, Aesch. frg. 181, der auch frg. 159 sagt ἃς οὔτε πέμφιξ ἡλίου προσδέρκεται, der Sonne Hauch, Strahl, u. frg. 169 μηδ' αἵματος πέμφιγα πρὸς πέδῳ βάλῃς, wo es von den Alten ῥανίς erkl. wird, Tropfen; von Blasen bildenden Regentropfen, wie Nic. Th. 272 αἱ δὲ πελιδναὶ φλύκταιναι πέμφιξιν ἐειδόμεναι ὑετοῖο, wo der Schol. erklärt φύσαις ταῖς ἐν ὕδατι γινομέναις πομφόλυξι; – Lycophr 686 braucht es für Lebenshauch, Seele, indem er πεμφίδων ὄπα die Stimme der abgeschiedenen Seelen nennt, welche in Gestalt eines feurigen Hauches oder einer Feuerblase gen Himmel fahren; Soph. frg. 319 sagt ἀπῇξε πέμ φιξ ὡς ἰπνοῦ σελασφόρου, was auf den Blitz oder Feuerhauch zu gehen scheint. – Nach Galen. auch = Gewölk, das der Wind zusammentreibt, Windwolken; u. bei sp. Medic. auch wie φυσαλίς, Blasen auf der Haut, Brandblasen, Hitzblattern. – Vgl. π ομφός, πομφόλυξ.
