δύσρητος

English (LSJ)

ον,

   A that should not be spoken, Demetr.Eloc.302.    II hard to give a name to, Gal.12.501.

German (Pape)

[Seite 688] schwer zu sagen, Dem. Phal. 326; schwer auszusprechen, Galen.

Greek (Liddell-Scott)

δύσρητος: -ον, δυσκόλως λεγόμενος, αἰσχρὰ καὶ δύσρητα Δημ. Φαλ. 326. 2) δυσκόλως προφερόμενος, δύσρητοι φωναὶ, στράγξ, σφίγξ Γαλην. 8. 594, 595., 13. 359.