διάταξις

English (LSJ)

εως, ἡ, (διατάσσω)

   A disposition, arrangement, of troops, Hdt.9.26; ἡ δ. τῶν φυλάκων D.18.248; disposition of the elements, Pl.Ti.53b; ταύτην ὁ κόσμος ἔχει τὴν δ. Arist.Cael.300b25; of a treatise, Ph.Bel.49.4; Rhet., arrangement of topics, Luc.Hist.Conscr. 24.    II command, LXXPs.118(119).91, Plb.4.19.10, Phld.Herc. 1251.20, Po.2.48 (pl.); testamentary disposition, Plb.4.87.5; compact, Id.8.16.12.    2 imperial constitution, θεῖαι δ. WilckenChr.41 iii 20 (iii A. D.); κατὰ διάταξιν τοῦ Ἁδριανοῦ BGU1022.9 (ii A. D.); νεαραὶ δ., title of Justinian's Novels; of the decree of the praefectus Aegypti, WilckenChr.27.10 (ii A. D.).

Greek (Liddell-Scott)

διάταξις: -εως, ἡ, (διατάσσω) διευθέτησις, τακτοποίησις στρατευμάτων, Ἡρόδ. 9. 26· ἡ δ. τῶν φυλάκων Δημ. 309. 29· ἡ διευθέτησις τῶν στοιχείων τῆς φύσεως, Πλάτ. Τίμ. 53Β· ταύτην ὁ κόσμος ἔχει τὴν δ. Ἀριστ. Οὐρ. 3. 2, 6. ΙΙ. διαταγή, προσταγή, Πολύβ. 4. 19, 10· διαθήκη, 4. 87, 5· συνθήκη, συμφωνία, 8. 18, 12.