ἐλάσιππος
From LSJ
English (LSJ)
[ᾰ], ον,
A horse-driving, horse-riding, knightly, Pi.P.5.85; ἁμέρα Lyr.Adesp.97; of the sun, Orph.H.8.18.
German (Pape)
[Seite 789] Rosse treibend, beritten; ἔθνος Pind. P. 5, 85; Orph.
Greek (Liddell-Scott)
ἐλάσιππος: -ον, ἱππηλάτης, Πινδ. Π. 5. 114· ἐπὶ τοῦ ἡλίου, Ὀρφ. Ὕμν. 8. 18· πρβλ. ἱππελάτης.