χάλκασπις
κατ' ἐπιταγήν τοῦ αἰωνίου Θεοῦ → by command of the eternal God, by command of God eternal
English (LSJ)
ιδος, ὁ, ἡ,
A with brazen shield, of warriors, Pi.O.9.54, B.10.62, Ibyc.3.31 Diehl, E.HF795 (lyr.); epith. of Ares, Pi.I.7(6).25, E.IA764 (lyr.); of Heracles, S.Ph.727. II οἱ χ., a corps in the Maced. army, Plb.2.66.5, al., Plu.Sull.16. III of one who ran the armed foot-race (ὁπλιτοδρόμος), Pi.P.9.1.
German (Pape)
[Seite 1329] ιδος, mit ehernem Schilde; Ἄρης Pind. I. 6, 25; πρόγονοι Ol. 9, 58, vgl. P. 9, 1 u. Eur. I. A. 764; ἀνήρ Soph. Phil. 716, Herakles; auch in Prosa, Pol. 2, 66, 5. 4, 67, 6 Plut. Aem. Paull. 18.
Greek (Liddell-Scott)
χάλκασπις: -ιδος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων χαλκῆν ἀσπίδα, ἐπὶ πολεμιστῶν, Πινδ. Ο. 9. 80, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 795· ὡς ἐπίθ. τοῦ Ἄρεος, Πινδ. Ι. 7. (6). 35, Εὐρ. Ι. Α. 764· ἐπὶ τοῦ Ἡρακλέους, Σοφ. Φιλ. 726· ἐπὶ τοῦ Ἡλίου, Συλλ. Ἐπιγρ. 5115. ΙΙ. οἱ χαλκάσπιδες, σῶμά τι ἐν τῷ Μακεδονικῷ στρατῷ, Ἀθήν. 194D. ΙΙΙ. ἐπὶ τοῦ ἀγωνιζομένου εἰς τὸν ἔνοπλον ἀγῶνα δρόμου (ὁπλιτοδρόμος) Πινδ. Π. 9. 1.
French (Bailly abrégé)
ιδος (ὁ, ἡ)
au bouclier d’airain ; οἱ Χαλκάσπιδες, les Khalkaspides, corps de troupes macédonien.
Étymologie: χαλκός, ἀσπίς.
