νεοκόνητος
From LSJ
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
Greek (Liddell-Scott)
νεοκόνητος: ον· ἴδε νεακόνητος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
nouvellement répandu (propr. nouvellement accompli) en parl. du sang.
Étymologie: νέος, κονέω;
mot inexistant in TLG, LSJ, DELG… {conject. à SOPH, Él. 1394 ; d’autres éd. donnent νεακόνητος}.
