σκορπίζω
Χαίρειν ἐπ' αἰσχροῖς οὐδέποτε χρὴ πράγμασιν → Non decet in rebus esse laetum turpibus → In schlimmer Not ist Freude niemals angebracht
English (LSJ)
fut.
A -ιῶ LXX Jb.39.15:— scatter, disperse, Ion. word, Hecat.366J. (Pass.); elsewh. only in later writers, LXX 2 Ki.22.15, al., Str.4.4.6, Ev.Matt.12.30, Dsc.4.134, Philum.Ven.12.2; ἐσκορπισμέναι μύξαι CPHerm.7ii 18 (iii A.D.). 2 disintegrate, reduce to powder, Zos.Alch.p.177 B. 3 dissipate, τὸν πατρικὸν βίον Cat.Cod.Astr.2.162.
German (Pape)
[Seite 904] zerstreuen, auseinanderwerfen, -jagen, nach einigen Gramm. ion., nach andern macedonisch, s. Lob. Phryn. 218; schon aus Hecat. angeführt, aber Sp. häufiger, nach Alexander dem Großen; ἐσκορπίσθησαν, Plut. Timol. 4; Luc. asin. 32.
Greek (Liddell-Scott)
σκορπίζω: μέλλ. -ίσω, διασκορπίζω, διαχέω, ἀπομακρύνω, ἀκριβῶς ὡς τὸ σκεδάννυμι, Ἰων. λέξ. ἐν χρήσει παρὰ τῷ Ἑκαταίῳ (Ἀποσπ. 371), πρβλ. Φρύνιχ. 218, Λοβέκ.· ἀλλ’ ἀλλαχοῦ μόνον παρὰ μεταγεν., οἷον Στράβ. 198, Ἑβδ. καὶ Καιν. Διαθ.
French (Bailly abrégé)
ao. Pass. inf. σκορπισθῆναι;
disperser comme avec l’engin σκορπίος.
