βορβοροτάραξις

πολλὰ δ' ἄναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τ' ἦλθον → and ever upward, downward, sideward, and aslant they went

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: βορβοροτάραξις	Medium diacritics: βορβοροτάραξις	Low diacritics: βορβοροτάραξις	Capitals: ΒΟΡΒΟΡΟΤΑΡΑΞΙΣ
Transliteration A: borborotáraxis	Transliteration B: borborotaraxis	Transliteration C: vorvorotaraksis	Beta Code: borborota/racis

English (LSJ)

ὁ,

A mud-stirrer, Ar.Eq.309.

[Seite 453] ὁ, Schlammaufrührer, Wirbelkopf, Ar. Equ. 309.

βορβοροτάραξις: ὁ, ὁ τὸν βόρβορον ἀναταράττων («σκατοχούλιαρον»), Ἀριστοφ. Ἱππ. 309.

εως (ὁ) :
(litt. qui trouble la fange) brouillon importun.
Étymologie: βόρβορος, τάραξις.

ὁ

• Prosodia: [-ᾰ-]
revolvedor de fango aplicado a un individuo como insulto ὦ βορβοροτάραξι Ar.Eq.309, cf. Suet.Blasph.6, Lib.Or.42.13.