δημός
Ἐχθροῖς ἀπιστῶν οὔποτ' ἂν πάθοις βλάβην → Minus dolebis, quo hostibus credes minus → Dem Feind misstrauend bleibst von Schaden du verschont
English (LSJ)
ὁ,
A fat, βοῦν . . πίονα δημῷ Il.23.750, cf. Hes.Th.538, Ar.V. 40, etc.; δίπλακι δημῷ (of sacrificial meat) with fat above and fat below, Il.23.243; of men, κορέει κύνας ἠδ' οἰωνοὺς δημῷ 8.380.
German (Pape)
[Seite 564] ὁ, Fett. Talg, Schmeer; Ableitung ungewiß; über den Accent-Unterschied zwischen δῆμος und δημός s. δῆμος zu Ende. – Fett von Menschen, Hom. Iliad. 8, 380. 11, 818. 13, 832. 21, 127. 204; von Ochsen Iliad. 8, 240. 23, 750; von Schaafen Iliad. 22, 501; von μήλοις Odyss. 9, 464; von μήλοις und Ochsen Iliad. 23, 168; ἀρνῶν ἠδ' ἐρίφων Odyss. 17, 241; von einem Schwein Odyss 14, 428; unbestimmt Iliad. 23, 243. 253. – Von einem Ochsen Hesiod. Th. 538; βόειον δημόν Aristoph. Fesp. 40: vom Aale Aristot. H. A. 8, 2.
Greek (Liddell-Scott)
δημός: ὁ, (ἀβεβαίου ῥίζης) = πάχος, λίπος, τὸ ἐπίπλουν, βοῦν... πίονα δημῷ Ἰλ. Ν. 168, πρβλ. Ἡσ. Θ. 538, Ἀριστοφ. Σφ. 40, κτλ.· δίπλακι δημῷ, μὲ πάχος ἄνωθεν καὶ πάχος κάτωθεν, Ἰλ. Ψ. 243· ― ὡσαύτως ἐπὶ ἀνθρώπων, κορέει κύνας ἠδ’ οἰωνοὺς δημῷ Θ. 380.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
graisse des animaux, particul. des bœufs et des brebis (lat. omentum) ; rar. graisse de l’homme.
Étymologie: pê R. Δα, diviser, faire les parts ; v. δαίω.
English (Autenrieth)
fat; of men, Il. 8.380, Il. 11.818.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
grasa, sebo de anim., esp. de vacuno βοῶν δ. Il.8.240, βοῦν ... πίονα δημῷ Il.23.750, ἵστη βόειον δημόν Ar.V.40, cf. Eq.954, de ovejas οἰῶν πίονα δημόν Il.22.501, τὰ μῆλα ... πίονα δημῷ Od.9.464, gener., para un sacrificio ἐκ δ' ἄρα πάντων δημὸν ἑλών Il.23.168, δίπλακι δημῷ con doble capa de grasa, Il.23.243, ἔγκατα πίονα δημῷ Hes.Th.538, cf. 541, A.R.1.434, Orác. en ZPE 1.1967.185.25 (Hierápolis II d.C.), Q.S.1.798, 3.735, Hsch.
•de anguilas, Arist.HA 592a12
•del hombre ἦ τις καὶ Τρώων κορέει κύνας ἠδ' οἰωνοὺς δημῷ καὶ σάρκεσσι Il.8.380, cf. 13.832, ἄσειν ἐν Τροίῃ ταχέας κύνας ἀργέτι δημῷ saciar de brillante grasa (de los dánaos) en Troya a los rápidos perros, Il.11.818, Λυκάονος ἀργέτα δημόν Il.21.127, cf. 21.204. • DMic.: de-mo-qe.
• Etimología: Quizá de *dām- ‘fluidez’, que habría dado lugar a arm. *tam-, en tam-uk ‘húmedo’ y, c. alarg. *-n-, a ai. dā́nu- ‘gotas’, av. dānu- ‘río’, celt. Dānuuius, etc.
