Φοίνισσα
From LSJ
ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
English (LSJ)
φοίνισσα, fem. of Φοῖνιξ, φοῖνιξ.
Russian (Dvoretsky)
Φοίνισσα:
I adj. f финикийская или карфагенская (γυνή Hom.; ἐμπολά Pind.; ναῦς Thuc.; χθών Eur.).
II ἡ финикиянка или карфагенянка Hom. etc.
Greek (Liddell-Scott)
Φοίνισσα: φοίνισσα, θηλ. τοῦ Φοῖνιξ, φοῖνιξ.
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
ἡ, Α
βλ. Φοίνικας.
