αμανάτι

From LSJ

ὅταν δὲ τἄμ' ἀθυμήσαντ' ἴδῃς, σύ μου τὸ δεινὸν καὶ διαφθαρὲν φρενῶν ἴσχναινε παραμυθοῦ θ' → whenever you see me despondent over my situation, do what you can to lessen and relieve what is wild and senseless in my thinking | whenever you see me despondent, you must cure the grim derangement of my mind and encourage me

Source

Greek Monolingual

και αμανέτι, το
1. ενέχυρο, υποθήκη, παρακαταθήκη
2. πρόσωπο που εμπιστεύεται κανείς στη φροντίδα και επιμέλεια άλλου
3. (και μτφ. στη φράση) «έμεινα αμανάτι».
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < τουρκ. emanet «κατάθεση, παρακαταθήκη».
ΠΑΡ. νεοελλ. αμανατιτζής].