καλοκαιρινός
From LSJ
Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν → Two different things are science and belief: the one brings knowledge, the other ignorance
English (LSJ)
ὁ, name of an ἐγχυματισμός, Hippiatr.129.8.
German (Pape)
[Seite 1313] ή, όν, in schöner Zeit, sommerlich, Sp.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Μ καλοκαιρινός, -ή, -όν) καλοκαίρι
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο καλοκαίρι ή γίνεται κατά το καλοκαίρι, θερινός, καλοκαιριάτικος (α. «καλοκαιρινά ρούχα» β. «καλοκαιρινό ταξίδι».
2. φρ. «το κάναμε καλοκαιρινό» — φέραμε πλήρη αναστάτωση, τά κάναμε όλα άνω κάτω.
