τρεμουλιάζω
From LSJ
αὐτόματοι δ' ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασι → automatically do the noble go to the feasts of the noble
Greek Monolingual
Ν τρεμούλα
1. τρέμω από φόβο, από κρύο, από αδυναμία ή από πυρετό
2. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) τρεμουλιασμένος, -η, -ο
τρεμουλιάρης, τρεμουλιάρικος.
