ἀμφίρρυτος
From LSJ
Θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς εὐδαιμονεῖν → Crimen deorum est improbi felicitas → Ein Vorwurf an die Götter ist der Schurken Glück
English (LSJ)
ον, = ἀμφίρυτος, Hes. Th. 983, Orac. ap. Hdt. 4.163, 164.
Spanish (DGE)
v. ἀμφίρυτος.
French (Bailly abrégé)
ος ou η, ον :
baigné tout autour.
Étymologie: ἀμφί, ῥέω.
German (Pape)
Her. 4.164 ἡ ἀμφίρρυτος, p. ἀμφίρυτος, umflossen, Hom. viermal, an derselben Stelle des Verses, νήσῳ ἐν ἀμφιρύτῃ Od. 1.50, 198, 12.283, Δίῃ ἐν ἀμφιρύτῃ 11.325; – ebenso sp. Ep., z.B. Ap.Rh. 1.13051 Opp. Hal. 3.209; Paul.Sil. 81 (VII.588); Ep.adesp. 320 (IX.620); Pind. I. 1.8 ἐν Κέῳ ἀμφιρύτᾳ; ἀμφιρύτους κατὰ νήσους H.h. Apoll. 251, 291, Wolf ἀμφιρύτας; τῆς ἀμφιρύτου Σαλαμῖνος Soph. Aj. 134; Hes. Th. 983 ἀμφιρρύτῳ εἰν Ἐρυθείῃ.
