ἐννεσίη
γεγόναμεν γὰρ πρὸς συνεργίαν ὡς πόδες, ὡς χεῖρες, ὡς βλέφαρα, ὡς οἱ στοῖχοι τῶν ἄνω καὶ κάτω ὀδόντων. τὸ οὖν ἀντιπράσσειν ἀλλήλοις παρὰ φύσιν → we are all made for mutual assistance, as the feet, the hands, and the eyelids, as the rows of the upper and under teeth, from whence it follows that clashing and opposition is perfectly unnatural
German (Pape)
[Seite 847] ἡ (ἐνίημι), die Eingebung, der Rat, Befehl; κείνης ἐννεσίῃσιν, auf ihr Geheiß, Il. 5, 894; γαίης Hes. Th. 494; Ἥρης ἐννεσίῃσιν Callim. Dian. 108; a. sp. D., wie σῇσιν ὑπ' ἐννεσίῃς Ep. ad. 428 (IX, 788); Qu. Sm. 3, 475 νηπιέῃσιν ὑπ' ἐννεσίῃσιν, ohne gen., = Geist; Ap. Rh. 3, 1364 gen. ἐννεσιάων.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
dat. pl. ἐννεσίῃσιν;
suggestion, conseil.
Étymologie: pour *ἐνεσίη, de ἐνίημι.
English (Autenrieth)
dat. pl., at the command; τινός, Il. 5.894.
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
deseo, designio, sugerencia gener. en dat. por designio de c. gen. de dioses, personif. o héroes τῷ σ' ὀΐω κείνης τάδε πάσχειν ἐννεσίῃσιν Il.5.894, Γαίης ἐννεσίῃσι por designio de Gea Hes.Th.494, Νείκεος ἐννεσίῃσι Emp.B 22.9, cf. h.Cer.30, Epic.Alex.Adesp.1.6, Call.Dian.108, τοῦδ' ἀνέρος ... ὑπ' ἐννεσίῃσι δαμῆναι A.R.1.7, Ἰήσων μνήσατο Μηδείης πολυκερδέος ἐννεσιάων A.R.3.1364, cf. Dioscorus 7.15, νηπιέῃσιν ὑπ' ἐννεσίῃσι con caprichos infantiles Q.S.3.475.
• Etimología: Deriv. en -σία de ἐνίημι, cf. ἵημι.
Russian (Dvoretsky)
ἐννεσίη: ἡ ἐνίημι внушение, совет, наставление Hom., Hes., Anth.
