καταπιστεύω

English (LSJ)

   A trust, ταῖς ἰδίαις δυνάμεσι Plb.2.3.3; τινι Hld.4.13: c. pres. or fut. inf., Id.6.7, 1.23; ἐν φίλοις LXXMi.7.5: abs., feel confidence, Plu.Lys.8, Gal.12.692.    II entrust, τινὶ τὴν ἄμυναν, τὴν διοίκησιν, Zos.1.36, 3.2; ἑνὸς ἀνδρὸς ἐξουσίᾳ τοσαύτης ἀρχῆς κίνδυνον Id.1.5; τινι c. inf., Sammelb. 5273.4 (v A. D.):—Pass., to be entrusted, POxy.136.8 (vi A. D.): also in pf. part., devoted, ἀνὴρ ταῖς Μούσαις -πεπιστευμένος Phalar.Ep.93.1.

German (Pape)

[Seite 1370] anvertrauen, τινί τι, Sp.; – trauen, τινί, Pol. 2, 3, 3 u. öfter; absolut, Plut. Lysand. 8.

Greek (Liddell-Scott)

καταπιστεύω: πιστεύω πολύ, παρέχω τυφλὴν πίστιν, ἔχω πεποίθησιν, ἄνευ πτώσεως, πάντες ἀπεσφάγησαν οἱ καταπιστεύσαντες Πλουτ. Λύσ. 8· τινί, εἴς τινα, Πολύβ. 2.3, 3. ΙΙ. ἐμπιστεύομαι, τινί τι, Ζώσιμ. 1, 5 καὶ 36., 3, 2.- Παθ., μὲ ἐμπιστεύεταί τις, Φάλαρ. 2) Παθ., ὡσαύτως, μετ’ αἰτ. πράγμ., ἐμπιστεύεταί τι εἰς ἐμέ, καταπιστευθεὶς τὰ τῆς πόλεως χρήματα· τὴν καταπεπιστευμένην αὐτῷ διακονίαν Φωτ. Ἐπ. 178, Βιβλ. 497, 6.

French (Bailly abrégé)

se confier, être confiant.
Étymologie: κατά, πιστεύω.

Greek Monolingual

καταπιστεύω (AM)
1. πιστεύω πολύ, έχω τυφλή πίστη σε κάποιον, έχω πεποίθηση σε κάποιον ή σε κάτι («καταπιστεύω ταῑς ἰδίαις δυνάμεσι», Πολ.)
2. εμπιστεύομαι κάτι σε κάποιον
3. φρ. α) «καταπιστεύομαι ὑπό τινος» ή «καταπιστεύομαι τινί» — μέ εμπιστεύεται κάποιος, γίνομαι αντικείμενο εμπιστοσύνης από κάποιον («ταῑς Μούσαις καταπεπιστευμένος» — που τον έχουν εμπιστευθεί οι Μούσες, Φάλαρ.)
β) «καταπιστεύομαι τι» — μού εμπιστεύεται κάποιος κάτι («καταπιστευθεὶς τὰ της πόλεως χρήματα», Φώτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + πιστεύω «εμπιστεύομαι»].