λέχριος

English (LSJ)

α, ον, also ος, ον Call.Del.236: (v. λικριφίς):—

   A slanting, crosswise, with a Verb, λ. ὀκλάσας S.OC195 (lyr.); λ. ἐκπεσεῖν, χωρεῖν, E.Hec.1026 (lyr.), Med.1168; τιθέναι τὰς κεφαλὰς ἐπὶ γῆν λεχρίας X.Cyn.4.3: metaph., πάντα γὰρ λ. τἀν χεροῖν all the business in hand is cross, S.Ant.1345 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 36] eigtl. hingelehnt, in die Quere, schräg, von der Seite, wie Soph. O. C. 196 sagt λέχριός γ' ἐπ' ἄκρου λᾶος βραχὺς ὀκλάσας, auf den Stein zur Seite setze dich; übertr., πάντα γὰρ λέχρια τἂν χεροῖν, Ant. 1325, wo der Schol. πλάγια καὶ πεπτωκότα erkl., Alles liegt darnieder; λεχρία πάλιν χωρεῖ τρέμουσα κῶλα, Eur. Med. 1168, vgl. Hec. 1025; sp. D., τυτθὸν ἀποκλίνασα καρήατα λέχριος εὕδει Callim. Del. 236; διαδὺς λέχριος ἐν θαλάμῳ Agath. 8 (V, 294); einzeln auch in Prosa, τιθεῖσαι τὰς κεφαλὰς ἐπὶ γῆν λεχρίας Xen. Cyn. 4, 3; Sp.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
couché de côté, oblique, incliné.
Étymologie: R. Λεχ, être oblique ; cf. λοξός.

Greek Monolingual

λέχριος, -ία, -ον, θηλ. και -ος (Α)
1. εγκάρσιος, λοξός («τιθέναι τὰς κεφαλὰς ἐπὶ γῆν λεχρίας», Ξεν.)
2. μτφ. ανάποδος, στραβός («πάντα γὰρ λέχρια τὰν χεροῑν», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Ο τ. λέχ-ρ-ιος < λεκ-σ-ρ-ιος (πρβλ. λάχ-νη < λακ-σνᾱ) συνδέεται με τη γλώσσα του Ησύχ. λέκρος και λικροί
οι όζοι τών ελαφείων κεράτων, πιθ. με λίγξ πλάγιος
καμπτήρ
πλάγιον
ή σχιστήρια (Ησύχ.) και με το λοξός. Η λ. ανάγεται πιθ. στην ΙΕ ρίζα (e)leq- «κάμπτω»].

Greek Monotonic

λέχριος: -α, -ον, πλάγιος, εγκάρσιος, λοξός, Λατ. obliquus, σε Σοφ., Ευρ.· μεταφ., πάντα γὰρ λέχρια τἀν χεροῖν, όλα τα χειρωνακτικά έργα είναι «ανάποδα», «στραβά», σε Σοφ.

Russian (Dvoretsky)

λέχριος: наклонный, косой: λ. ὀκλάσας Soph. склонившись набок, т. е. сбоку; λ. πεσών Eur. упав(ший) боком; πάντα λέχρια τἀν χεροῖν Soph. все валится из рук.

Frisk Etymological English

Grammatical information: adj.
Meaning: slanting, crosswise (S., E., X.), adv. λέχρις id. (Antim., A. R.; after ἄχρις, μέχρις , Schwyzer 620); also λικριφίς cross-wise, sideways (λ. ἀΐξας Ξ 463, τ451), in spite of λεκροί, λικροί (s.below) from *λεχρι-φίς with breathdissimilation and vowelassimilation (Schwyzer 256 with Brugmann IF 27, 265; acc. to 351 vowelweakening; for vowelassimilation also Petersen Lang. 14, 56); on the oxytonesis Wackernagel Gött. Nachr. 1914, 26f. (= Kl. Schr. 2, 1128f.); details in Bechtel Lex. s.v.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: The basis of λέχριος may have been a ρ(ο)-stem *λεχρ(ο)- of unknown meaning; adducing λεκροί beside λικροί οἱ ὄζοι τῶν ἐλαφείων κεράτων, with further λί(γ)ξ πλάγιος H., and of λοξός slanting requires an orig. *λεκ-σ-ρ- (cf. Schwyzer 327); further s. λοξός. Cf. also on λεκάνη, λέκος. The forms λεκροί \/ λικροί and also λι(γ)ξ seem to point to Pre-Greek forms, to which we should add λικριφίς. Assuming IE forms with and without -σ- side by side is much more difficult than assumeing κ\/χ (and ε\/ι and prenasalisation) for Pre-Greek.