προσστείχω

English (LSJ)

   A go or come towards, προσέστῐχε μακρὸν Ὄλυμπον Od.20.73; δεῦρο π. S.OC30, cf. 320, OT79 (in codd. of S. always προστ-).

German (Pape)

[Seite 780] hinzugehen, προσέστιχε μακρὸν Ὄλυμπον, Od. 20, 73, sie schritt auf den Olymp zu.

Greek (Liddell-Scott)

προσστείχω: ἔρχομαι ἢ πορεύομαι πρός, προσέστῐχε μακρὸν Ὄλυμπον Ὀδ. Υ. 73· δεῦρο πρ. Σοφ. Ο. Κ. 30, πρβλ. 320, Ο. Τ. 70.

French (Bailly abrégé)

f. προστείξω, ao.2 προσέστιχον;
s’avancer vers, acc..
Étymologie: πρός, στείχω.

Greek Monolingual

Α έρχομαι ή πορεύομαι προς κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + στείχω «βαδίζω»].

Greek Monotonic

προσστείχω: μέλ. -ξω, αόρ. βʹ -έστῐχον· πηγαίνω ή προχωρώ μπροστά, σε Ομήρ. Οδ.· δεῦροπροστείχω, σε Σοφ.

Russian (Dvoretsky)

προσστείχω: подходить, приходить (Ὄλυμπον Hom.): οἵδε Κρέοντα προσστείχοντα σημαίνουσί μοι Soph. эти (люди) сообщают мне о прибытии Креонта.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

προσ-στείχω, aor. 3 sing. προσέστιχε, naar... toegaan.

Middle Liddell

fut. ξω aor2 -έστῐχον
to go or come towards, Od.; δεῦρο πρ. Soph.