αἱμύλος
English (LSJ)
[ῠ], η, ον, also ος, ον AP7.643 (Crin.):—wheedling, wily, mostly of words, αἱμύλα κωτίλλουσα Hes.Op.374; μῦθος Pi.N.8.33, cf. Ar.Eq.687; also αἱ. μηχαναί A.Pr.208; μὴ κλωπὸς αἴνει φωτὸς αἱμύλον δόρυ E.Rh.709; of persons, τὸν αἱμυλώτατον S.Aj.389 (lyr.), cf. Pl.Phdr.237b, Lyc.1124; of foxes, Ar.Lys.1268 (lyr.).
Spanish (DGE)
-η, -ον
• Prosodia: [-ῠ-]
• Morfología: [-ος, -ον AP 7.643 (Crin.)]
I 1c. sent. peyor. adulador, lisonjero, taimado, astuto, hábil μηδὲ γυνή σε νόον ... ἐξαπατάτω αἱμύλα κωτίλλουσα Hes.Op.374, μῦθος Pi.N.8.33, ῥήματα Ar.Eq.687, μηχαναί A.Pr.206, ἔρως Pl.Lg.823e, cf. E.Rh.498
•de pers. y dioses ἀνήρ Sol.11.7, cf. S.Ai.389, E.Rh.709, 715, Pl.Phdr.237b, Lyc.1124, Ἑρμῆς Nonn.D.8.127
•de las zorras, Ar.Lys.1268, de la hembra de un ratón αἱμύλα πόλλ' εἰδυῖα conocedora de muchas tretas, Galeom.8.
2 c. sent. posit. encantador, gracioso, seductor de pers. γέρων εὔχαρις Democr.B 104, cf. Timo SHell.814, κούρη AP 7.643 (Crin.), αἱ. καὶ κομψὸς εἰπεῖν Plu.2.802a, ἀστεῖα καὶ αἱ. ἦν D.C.57.51, ἁ τριέτις κούρα ... αἱμύλα κωτίλλουσ' GVI 840 (III/II a.C.).
II adv. αἱμύλως = aduladoramente, con lisonjas διομιλεῖν Sud.κ 958.
• Etimología: La rel. c. aaa. seim ‘miel virgen’ dista de ser segura.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
séduisant, insinuant, rusé.
Étymologie: DELG étym. incertaine.
Russian (Dvoretsky)
αἱμύλος: 3, редко 2 (ῠ) вкрадчиво-ласковый, лукавый (μῦθοι Pind.; μηχαναί Aesch.; Ὀδυσσεύς Soph., Plut.; ἀλώπηξ Arph.; ἔρως Plat.; πειθὼ τῶν λόγων Luc.): αἱμύλα κωτίλλειν Hes. увлекать соблазнительными речами.
Greek (Liddell-Scott)
αἱμύλος: [ῠ], -η, -ον, καὶ ος, ον, Ἀνθ. Π. 7. 643. Κολακευτικός, χαριτογλωσσῶν, δόλιος, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπὶ λέξεων, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 372, Πινδ. Ν. 8. 56· οὕτως αἱμύλαι μηχαναί = δόλια μηχανήματα, Αἰσχύλ. Πρ. 206: - ἐπὶ προσώπων· τὸν αἱμυλώτατον, Σοφ. Αἴ. 389 (λυρ.), Πλάτ., κτλ. ἐπὶ ἀλωπέκων, Ἀριστοφ. Λυσ. 1269.
English (Slater)
αἱμῠλος
1 flattering πάρφασις αἱμύλων μύθων ὁμόφοιτος (Tricl.: αἱμυλίων codd.) (N. 8.33)
Greek Monotonic
αἱμύλος: [ῠ], -η, -ον και -ος, -ον, κολακευτικός, αυτός που καλοπιάνει, πανούργος, δολερός, σε Ησίοδ., Αισχύλ.· τὸν αἱμυλώτατον, σε Σοφ. (άγν. προέλ.).
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: wheedling, wily, mostly said of words (Hes.)
Other forms: also αἱμύλιος (Od.)
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Cf. στωμύλος talkative. Connection with OHG seim virgin honey is impossible (see αἷμα). From αἵμων Risch Wortb. 113. No etym.
Middle Liddell
flattering, wheedling, wily, Hes., Aesch.; τὸν αἱμυλώτατον Soph. [Deriv. unknown.]
Frisk Etymology German
αἱμύλος: {haimúlos}
Forms: auch (als metrische Variante) αἱμύλιος (ep. und poet.). Davon αἱμυλία (Plu.).
Meaning: Meist von Worten gebraucht und gewöhnlich mit schmeichelnd wiedergegeben.
Etymology: Zur Bildung vgl. στωμύλος geschwätzig. Direkter Zusammenhang mit ahd. seim Honigseim (Schrader KZ 30, 463) ist semantisch ansprechend, aber natürlich ganz unsicher. — Von Güntert Götter und Geister 103 als "listig berechnend" zu αἵμων gezogen.
Page 1,40