δρυάς

French (Bailly abrégé)

άδος (ἡ) :
seul. gén. pl. δρυάδων;
pièces formant la quille d'un navire.
Étymologie: δρῦς.

δρυάς, ο (Μ)
δάσος από βαλανιδιές, δρυμός.
η (AM δρυάς) (συν. στον πληθ. δρυάδες)
νύμφη τών δασών, προστάτιδα τών δέντρων και κυρίως του δέντρου «δρύς»
νεοελλ.
αναρριχητικό, θαμνώδες φυτό, με άνθη λευκά και φύλλα πράσινα στο επάνω μέρος και λευκά στο κάτω
μσν.
δάσος από βαλανιδιές
αρχ.
είδος φιδιού.

ἡ (=Νύφη τῶν δασῶν). Ἀπό τό δρῦς (=βαλανιδιά). Παράγωγα τοῦ δρῦς: δρύινος, δρυμός (=δάσος ἀπό βαλανιδιές), δρυμώδης, δρυοκολάπτης (=ξυλοφάγος), δρυοτόμος.