βραβεῖον

English (LSJ)

Ep. βρᾰβήϊον, τό,
A prize in the games, Men.Mon.653, 1 Ep.Cor.9.24, Plu.2.742c, Opp.C.4.197.
II wand, baton given as a prize, τιμηθεὶς χρυσείῳ βραβείῳ CIG3674 (Cyzicus, ii A.D.), cf.IG14.748 (Naples).

Spanish (DGE)

(βρᾰβεῖον) -ου, τό
• Alolema(s): ép. -ήϊον Opp.C.4.197
• Grafía: frec. graf. βραβῖον IG 14.748.12 (Nápoles II d.C.)
1 premio del certamen, SEG 27.119.40 (Delfos III a.C.), IPr.118A.9 (I a.C.), νείκης ISmyrna 548.8 (imper.), Aesop.254, τῆς μάχης Plu.2.742c, cf. Ph.1.167, ἐν σταδίῳ τρέχοντες πάντες, εἷς δὲ λαμβάνει τὸ β. 1Ep.Cor.9.24, cf. IG l.c., βραβήϊα ... μόθοιο Opp.l.c., cf. Poll.3.145, Hieron.Ep.121.10
•consistente en una palma, corona u otro objeto dorado τιμηθεὶς χρυσείῳ βραβείῳ IGR 4.160.15 (II d.C.), cf. Sardis 79A.17 (III d.C.)
•fig. premio c. gen. objet. ἀρετῆς Men.Mon.124, en lit. judeocristiana, Ph.1.101, c. gen. explicativo β. τῆς ἄνω κλήσεως el premio consistente en la llamada de arriba, Ep.Phil.3.14, cf. Hieron.Ep.49.14
•esp. de la corona o la palma del martirio, Mart.Pol.17.1, Chrys.M.49.317, 52.622, τοῦ μαρτυρίου Ast.Am.Hom.12.3.3
•en lit. hermética Corp.Herm.18.10.
2 astrol. arbitraje, adjudicación τὸ τῆς οἰκοδεσποτείας β. PPrincet.75.13 (II d.C.), πότερον ὁ τὸ φαῦλον ἢ ὁ τὸ ἀγαθὸν ἀποτελῶν, κἀκείνῳ τὸ β. τοῦ ἀποτελέσματος ἀπονέμειν Vett.Val.275.28, cf. 165.12.
3 β.· στάδιον Hsch.

German (Pape)

[Seite 460] τό, Kampfpreis, Opp. C. 4, 196; Lycophr. 1154; N.T.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
prix du combat.
Étymologie: βραβεύω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βραβεῖον -ου, τό βραβεύω kampprijs.

Russian (Dvoretsky)

βρᾰβεῖον: τό награда на состязании, приз NT.

English (Abbott-Smith)

βραβεῖον, -ου, τό (< βραβεύς, an umpire),
a prize in the games: I Co 9:24; metaph., of the Christian's reward, Phl 3:14.†

English (Strong)

from brabeus (an umpire of uncertain derivation); an award (of arbitration), i.e. (specially) a prize in the public games: prize.

English (Thayer)

βραβειου, τό (βραβεύς the arbiter and director of a contest, who awards the prize; called also βραβευτής, Latin dsesignator), the award to the victor in the games, a prize, (in ecclesiastical Latin brabeum, brabium) (Vulg. brarvium): Oppian, cyn. 4,197; Locophron, 1154; ὑπομονῆς βραβεῖον Clement of Rome, 1 Corinthians 5,5 [ET] (where see Lightfoot, Gebh. and Harn.); ἀφθαρσίας, Martyr. Polycarp, 17 [ET].)

Greek Monotonic

βρᾰβεῖον: τό, έπαθλο των αγώνων, σε Καινή Διαθήκη

Greek (Liddell-Scott)

βρᾰβεῖον: τό, ἆθλον ἐν τοῖς ἀγῶσι, Μένανδ. Μοναστ. 653, Συλλ.

Middle Liddell

[from βραβεύς
a prize in the games, NTest.

Chinese

原文音譯：brabe‹on 布拉卑按
詞類次數：名詞（2）
原文字根：裁判
字義溯源：獎賞，獎品；源自（βραβεῖον）X*=裁判）
出現次數：總共（2）；林前（1）；腓（1）
譯字彙編：
1） 獎賞（2） 林前9:24； 腓3:14

Mantoulidis Etymological

(=ἔπαθλο ἀγώνων). Ἀπό τό βραβεύω πού παράγεται ἀπό τό: βραβεύς (=ὁ κριτής πού δίνει τά βραβεῖα). Παράγωγα τοῦ βραβεύω: ἡ βραβεία (=κρίση), βραβευτής.