ἀνυπονόητος

English (LSJ)

ον,

   A unsuspected, πρός τι in a thing, D.61.11; ἄνθρωποι Plb.13.6.8.    2 unexpected, ἐλπίς Id.2.57.6. Adv. -τως Id.1.84.9.    II Act., unsuspecting, τοῦ μέλλοντος Id.4.10.7, cf. Phld.Mort.13, cf. 39. Adv. -τως unsuspiciously, Plb.5.39.2.

German (Pape)

[Seite 266] 1) unverdächtig, πρὸς τὰς αἰτίας Dem. 61, 11; ἄνθρωποι Pol. 13, 6; unerwartet, ἐλπίς 2, 57; auch adv. öfter. – 2) ohne Argwohn, nicht vermuthend, τοῦ μέλλοντος Pol. 4, 10; ἀνυπονοήτως διακεῖσθαι 14, 10.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνυπονόητος: -ον, περὶ οὗ δὲν ἔχει τις ὑποψίαν, πρός τι, ὡς πρός τι πρᾶγμα, Δημ. 1404. 22: - Ἐπίρρ. -τως Πολύβ. 1. 84, 9. 2) ἀπροσδόκητος, ὁ αὐτ. 2. 57, 6. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ ὑποπτεύων, τινὸς αὐτ. 4. 10, 7: - Ἐπίρρ. ἀνυπονοήτως, ἄνευ ὑποψίας, ὁ αὐτ. 5. 39, 2.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non soupçonné, non suspect.
Étymologie: ἀ, ὑπονοέω.