ferocitas

Latin > English (Lewis & Short)

fĕrōcĭtas: ātis, f. id.,
I wild or untamed courage, fierceness, in a good or bad sense; cf. ferocia (class.).
I In a good sense, courage, spirit: corporis viribus et animi ferocitate ceteris praestare, Cic. Rep. 2, 2: equi ferocitate exsultantes, id. Off. 1, 26, 90.—
II In a bad sense, fierceness, savageness, ferocity: ferocitate atque ferocia, Pac. ap. Non. 490, 19: quae haec, malum, ferocia est? Plaut. Ep. 5, 2, 44: ut ferocitatem tuam istam comprimerem et audaciam frangerem, Cic. Vat. 1, 2: ferocitatem reprimere, id. Off. 2, 11, 40: tanta, ut, etc., id. Deiot. 5, 15: Ajax apud Achillem querens de ferocitate Trojanorum, id. Div. 2, 39, 82: nimia contumacia et ferocitas, Suet. Vit. 12: bestiarum, Vulg. 2 Macc. 15, 21.