δεσμεύω

Revision as of 17:47, 25 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (strοng)

English (LSJ)

   A fetter, put in chains, h.Bacch.17, E.Ba.616, Pl.Lg.808e; tie together, as corn in the sheaf, Hes.Op.481; δ. ἀγκάλας PLond.1.131r426 (ii A. D.); χόρτον PFlor.322.31 (iii A. D.); δ. ἔκ τινος bind fast to .., Plb.3.93.4, Apollod.2.1.3.    II lay snares for, LXX 1 Ki.24.12.

German (Pape)

[Seite 550] binden, fesseln, H. A. 6, 17; Eur. Bacch. 616; Plat. Legg. XII, 808 d; zusammenbinden, die Garben, Hes. O. 479; λαμπάδας Pol. 3, 93.

Greek (Liddell-Scott)

δεσμεύω: (δεσμὸς) δεσμεύω, βάλλω εἰς τὰ δεσμά, Ὕμν. Ὁμ. 6. 17 Εὐρ. Βάκχ. 616, Πλάτ. Νόμ. 808D· δένω ὁμοῦ, οἷον στάχυς ἐν δεματίῳ, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 479· δ. ἔκ τινος, δένω σφιγκτὰ εἴς τι…, Ἀπολλόδ. 2. 1, 3.– Παθ., δεσμευθεῖσα ἀλύτοις καμάτοις Ἐπιγρ. Ἑλλ. 737.

French (Bailly abrégé)

1 lier, enchaîner;
2 réunir en faisceaux, en gerbes.
Étymologie: δεσμός.

Spanish (DGE)

• Grafía: graf. δυσμ- PMil.Vogl.69A.30 (II d.C.)
1 atar, encadenar a pers. o anim. τίνα ... θεὸν δεσμεύεθ' ...; h.Bacch.17, με δεσμεύειν δοκῶν E.Ba.616, cf. X.Hier.6.14, I.AI 14.348, D.Chr.10.9, Lib.Or.14.19
c. ἐκ y gen. ἐκ τῆς ἐλαίας ἐδέσμευεν αὐτήν Apollod.2.1.3
en v. pas. c. dat. instrum. ἁλύσεσι σιδηραῖς ... ἐδεσμεύοντο los caballos de Diomedes, D.S.4.15, cf. Eu.Luc.8.29, D.C.63.9.6
fig. ref. a ligaduras no físicas ligar, trabar δεσμεύεις τὴν ψυχήν μου λαβεῖν αὐτήν me tiendes asechanzas para quitarme la vida LXX 1Re.24.12, cf. Anon.Gent.Ind.3.38, c. dat. instrum. (παῖδα) χαλινοῖς τισιν Pl.Lg.808e, τὰς τούτων (τῶν μειρακίων) ὁρμὰς ταῖς ἐπιμελείαις δεσμεύειν ... προσῆκεν convendría contener con cuidados sus impulsos (los de los jóvenes) Plu.2.12b, σώματα δεσμεύων ἐν ἀχαλκεύτοισι πέδῃσι Orph.H.85.4
c. otros giros prep., c. ἐν y dat.-loc. δ. ὕδωρ ἐν νεφέλαις LXX Ib.26.8, c. πρός y ac., de ligaduras mágicas Εὐφημίαν πρὸς φιλίαν ἐμοῦ ... δεσμεύσατε Suppl.Mag.45.17.
2 atar en gavillas o haces, agavillar χόρτον PHib.214.1 (III a.C.), SB 9409.(1).77 (III d.C.), δεσμεύοντες τὸν αὐτὸν χόρτον δέσμαις PFlor.322.31 (III d.C.)
c. ac. int. no etim., equiv. a δέσμας o ac. adverb. ἀντία δεσμεύων atando las gavillas de frente Hes.Op.481, δ. δράγματα atar o hacer gavillas LXX Ge.37.7, Iu.8.3, ἀγκάλας SB 9699.426 (I d.C.), μανδ(άκας) POxy.1049.8 (II d.C.), λαμπάδας δεσμεύειν ἐκ τῆς ξηρᾶς ... ὕλης atar antorchas hechas de leña seca Plb.3.93.4
atar en ristras τὰ ἁδρότατα αὐτῶν (τῶν σκόρδων) καὶ τὰ δεύτερα κατὰ γένος δεσμεύσας atando en ristras los ajos más tiernos y los de calidad inferior según el tipo, PSI 433.9 (III a.C.)
en las viñas, ref. a la acción de sujetar las vides con rodrigones τὰς κληματίδας OStras.677.13, 16 (II d.C.), ἀμπελινά PMil.Vogl.69B.19, SB 9386.4 (ambos II d.C.)
liar, atar usado fig. δεσμεύουσιν δὲ φορτία βαρέα ... καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων Eu.Matt.23.4.
3 engastar, engarzar en v. pas. λίθος ... ἐδεσμεύετο αὐτῷ (τῷ δακτυλίῳ) I.AI 19.185.

English (Strong)

from a (presumed) derivative of δεσμέω; to be a binder (captor), i.e. to enchain (a prisoner), to tie on (a load): bind.