Μούσειος

English (LSJ)

Μούσειον, Aeol. Μοισαῖος, α, ον, (Μοῦσα)
A of or belonging to the Muses, ἕδρα E.Ba.410 (lyr.); Μοισαῖον ἅρμα the car of Poesy, Pi.I.8 (7).67; λίθος M. a monument of song, Id.N.8.47.
II musical, κέλαδος AP9.372.

Greek (Liddell-Scott)

Μούσειος: -ον, Αἰολ. Μοισαῖος, α, ον, (Μοῦσα) ὁ ἀνήκων εἰς τὰς Μούσας, μουσικός, ἕδρα Εὐρ. Βάκχ. 408· ἅρμα Μοισαῖον, τὸ ἅρμα τῆς ποιήσεως, Πινδ. Ι. 8 (7) 133· λίθος Μ., μνημεῖον ἐξ ᾀσμάτων, ὁ αὐτ. ἐν Ν. 8. 80. ΙΙ. μουσικός, κέλαδος Ἀνθ. Π. 9. 372. - Ὁ συνήθης τύπος εἶναι: μουσικός.

Greek Monotonic

Μούσειος: -ον (Μοῦσα), Αιολ. Μοισαῖος, -α, -ον,
I. αυτός που αναφέρεται ή ανήκει στις Μούσες, σε Ευρ.· ἅρμα Μοισαῖον, άρμα, η άμαξα της Ποίησης, σε Πίνδ.· λίθος Μούσειος, μνημείο από ή για τα τραγούδια, στον ίδ.
II. μουσικός, σε Ανθ.

Middle Liddell

Μούσειος, ον Μοῦσα
I. of or belonging to the Muses, Eur.; ἅρμα Μοισαῖον the car of poesy, Pind.; λίθος M. a monument of song, Pind.
II. musical, Anth.