Μοισαῖος
From LSJ
ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
v. Μούσειος.
English (Slater)
Μοισαῑος of the Muses σεῦ δὲ πάτρᾳ Χαριάδαις τἐλαφρὸν ὑπερεῖσαι λίθον Μοισαῖον ἕκατι ποδῶν εὐωνύμων (N. 8.47) δεύτερον κρατῆρα Μοισαίων μελέων κίρναμεν (Heyne: Μοισέων codd.) (I. 6.2) ἔσσυταί τε Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος μνᾶμα πυγμάχου κελαδῆσαι (cf. Πα. 7B. 14) (I. 8.61) Μοισαίαις ἀνατιθεὶς τέχναισι χρηστήριον (Pae. 9.39)
