άπλαστος

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἄπλαστος, -ον)
1. (για ζύμη) αυτός που δεν έχει ή δεν είναι εύκολο (ή δυνατόν) να πλαστεί
2. εκείνος που δεν έχει λάβει την οριστική του μορφή, ασχημάτιστος
3. απλός, αβίαστος, ειλικρινής
μσν.- νεοελλ.
(για γνώμη) ακαταστάλαχτος, ανόητος
νεοελλ.
1. εκείνος που δεν ανήκει σε πλάσμα αλλά στον ίδιο τον Πλάστη, τον Θεό, ο θεϊκός
2. το αρσ. ως ουσ. ο Άπλαστος
ο Θεός.