εκτομή

Greek Monolingual

η (AM ἐκτομή)
1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα του εκτέμνω, αποκοπή, εξαγωγή με τομή
2. ευνουχισμός, εκτόμηση
νεοελλ.
ιατρ. εγχειρητική αφαίρεση τμήματος ή ολόκληρου οργάνου ή παθολογικού σχηματισμού
αρχ.
1. τμήμα, τεμάχιο
2. το άνοιγμα ή το σχήμα που δημιουργείται από την αποκοπή κομματιού από ένα σώμα
3. περιτομή γυναικών
4. (σχετικά με καρπό) μάζεμα, κόψιμο.