ὠρυθμός
English (LSJ)
ὁ, a howling, of dogs, ὠρυθμοῖς ὑλάει Opp.C.4.219 (but distinguished from ὑλακή 'barking' by Q.S.14.287); of a lion, roaring, Theoc. 25.217 (v.l. ὠρυγμοῖ)
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 hurlement (de chien);
2 rugissement (de lion).
Étymologie: ὠρύω.
German (Pape)
[ῡ], ὁ, = ὠρυγμός, Theocr. 25.217, vom Löwen.
Russian (Dvoretsky)
ὠρυθμός: ὁ Theocr. = ὠρυγή.
Greek (Liddell-Scott)
ὠρυθμός: ὁ, ὠρυγμός, ὠρυγή, «οὔρλιασμα», ὠρυθμοῖς ὑλάει Ὀππ. Κυνηγ. 4. 219· ἐπὶ λέοντος, βρυχηθμός, Θεόκρ. 25. 217.
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. ὠρυγμός, ωρυγή
2. (για λιοντάρι) βρυχηθμός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠρύομαι + επίθημα -θμός (πρβλ. βρυχηθμός)].
Greek Monotonic
ὠρυθμός: ὁ, ουρλιαχτό, μουγκρητό, βρυχηθμός (λέγεται για λιοντάρι), σε Θεόκρ.