τούτων γάρ ὄνομα μόνον κοινόν, ὁ δέ κατά τοὔνομα λόγος τῆς οὐσίας ἕτερος → though they have a common name, the definition corresponding with the name differs for each (Aristotle, Categoriae 1a3-4)
εὔδικος, -ον (Α)
δίκαιος, χρηστός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -δικος (< δίκη), πρβλ. ά-δικος, φιλό-δικος, φυγό-δικος].