ὦ θάνατε παιάν, μή μ᾽ ἀτιμάσῃς μολεῖν· μόνος γὰρ εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰατρός, ἄλγος δ᾽ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. → O death, the healer, reject me not, but come! For thou alone art the mediciner of ills incurable, and no pain layeth hold on the dead.
-η, -ο
αυτός που αγαπά το θέατρο και συχνάζει σ' αυτό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θέατρον + φίλος. Η λ. μαρτυρείται από το 1890 στην εφημερίοα Ακρόπολις].