ικανοποιητικός

From LSJ
Revision as of 07:18, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (17)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Ζῆν ἡδέως οὐκ ἔστιν ἀργὸν καὶ κακόν → Non est, inerst et malus ut vivat suaviter → Ein fauler Schwächling lebt unmöglich angenehm

Menander, Monostichoi, 201

Greek Monolingual

-ή, -ό
1. (για ενέργειες, καταστάσεις ή πράγματα) αυτός που μπορεί να προσφέρει ικανοποίηση, επάρκεια ή ευχαρίστηση («ικανοποιητική δήλωση»)
2. (για αμοιβή εργασίας ή για κέρδος επιχειρήσεως) επαρκής, αρκετόςμισθός ικανοποιητικός»).
επίρρ...
ικανοποιητικῶς και -ά
με ικανοποιητικό τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ικανοποιώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1873 στον Π. Βράιλα Αρμένη].