λαλαγή
From LSJ
ἡδονήν, μέγιστον κακοῦ δέλεαρ → pleasure, the greatest incitement to evildoing | pleasure, a most mighty lure to evil | pleasure, the great bait to evil
English (LSJ)
ἡ,
A prattle, Opp.H.1.135.
German (Pape)
[Seite 9] ἡ, Geschwätz, Geschrei, Opp. Hal. 1, 125, von einem Fische, φθέγγεται ἰκμαλέην λαλαγήν; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
λᾰλᾰγή: ἡ, τὸ λαλαγεῖν, Ὀππ. Ἁλ. 1. 135.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
murmure, bruit léger.
Étymologie: DELG λαλέω.
Greek Monolingual
λαλαγή, ἡ (Α) λαλαγώ
1. φλυαρία
2. κραυγή, τερέτισμα πτηνού ή τζίτζικα.
