νουσολύτης
From LSJ
Aeschylus, fr. 317
English (LSJ)
[ῠ], ου, ὁ,
A freeing from illness, Παιάν Epigr.Gr.1026.
Greek (Liddell-Scott)
νουσολύτης: [ῠ], -ου, ὁ, ὁ ἀπὸ νόσου ἀπαλλάτων, Παιάν Ἑλλην. Ἐπιγρ. 1026.
Greek Monolingual
νουσολύτης και νοσολύτης, ὁ (Α)
αυτός που γιατρεύει, που απαλλάσσει από αρρώστια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νοῦσος / νόσος + -λύτης (< λύω), πρβλ. χρησμο-λύτης, ωδινο-λύτης].
