ὀνηγός
From LSJ
ἐπὶ τῷ μὴ κοινωνικῶς χρῆσθαι τοῖς εὐτυχήμασι → for not having used their success in a spirit of partnership
English (LSJ)
ὁ,
A v. ὀναγός.
German (Pape)
[Seite 346] ὁ, Eselführer. S. ὀναγός.
Greek (Liddell-Scott)
ὀνηγός: ὁ, ἴδε ὀναγός.
Greek Monolingual
ο (Α ὀνηγός και δωρ. τ. ὀναγός)
οδηγός όνου, ονηλάτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄνος + -ηγός (< ἄγω), πρβλ. πλο-ηγός. Το -η- του τ. οφείλεται στη λειτουργία του νόμου της «εκτάσεως εν συνθέσει»].
