περικλεής
From LSJ
ἀλλ᾽ ἀμφὶ τοῖς σφαλεῖσι μὴ 'ξ ἑκουσίας ὀργὴ πέπειρα → to those who err in judgment, not in will, anger is gentle | men's wrath is softened toward those who have erred unwittingly
English (LSJ)
ές,
A = περικλειτός, AP7.119, A.R.1.1069 : irreg. Sup. -κληέστατος Epic. in BKT 5(1).85 (iv A. D.).
German (Pape)
[Seite 579] ές, rings berühmt, Ep. ad. 513 (VII, 119).
Greek (Liddell-Scott)
περικλεής: -ές, - περικλειτός, περίφημος, ἔνδοξος, Ἀνθ. Π. 7. 119, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1069.
Greek Monolingual
-ές, ΝΑ
τρισένδοξος, πολύ φημισμένος, ξακουστός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + -κλεής (< κλέος «δόξα»), πρβλ. επι-κλεής].
