περικλεής

English (LSJ)

περικλεές, = περικλειτός, AP7.119, A.R.1.1069: irreg. Sup. -κληέστατος Epic. in BKT 5(1).85 (iv A. D.).

German (Pape)

[Seite 579] ές, rings berühmt, Ep. ad. 513 (VII, 119).

Russian (Dvoretsky)

περικλεής: весьма славный, знаменитый Anth.

Greek (Liddell-Scott)

περικλεής: -ές, - περικλειτός, περίφημος, ἔνδοξος, Ἀνθ. Π. 7. 119, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1069.

Greek Monolingual

-ές, ΝΑ
τρισένδοξος, πολύ φημισμένος, ξακουστός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + -κλεής (< κλέος «δόξα»), πρβλ. επικλεής].