πλινθευτής
From LSJ
αἰτῶ δ' ὑγίειαν πρῶτον, εἶτ' εὐπραξίαν, τρίτον δὲ χαίρειν, εἶτ' ὀφείλειν μηδενί → first health, good fortune next, and third rejoicing; last, to owe nought to any man
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A brickmaker, Poll.7.163, POxy.158.1 (vi/vii A. D.), etc.
German (Pape)
[Seite 636] ὁ, Ziegelstreicher, Ziegelbrenner, οἱ τὰς πλίνθους πλάττοντες, Poll. 7, 163.
Greek (Liddell-Scott)
πλινθευτής: -οῦ, ὁ, ὁ κατασκευάζων πλίνθους, Πολυδ. Ζϳ, 163.
Greek Monolingual
ὁ, Α πλινθεύω
αυτός που κατασκευάζει πλίνθους, πλινθουργός.
