προσφωνηματικός

Κόλαζε τὸν πονηρόν, ἄνπερ δυνατὸς ᾖς → Malum castiga, maxime si sis potens → Den Schurken strafe, wenn du dazu fähig bist

Menander, Monostichoi, 278

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: προσφωνημᾰτικός	Medium diacritics: προσφωνηματικός	Low diacritics: προσφωνηματικός	Capitals: ΠΡΟΣΦΩΝΗΜΑΤΙΚΟΣ
Transliteration A: prosphōnēmatikós	Transliteration B: prosphōnēmatikos	Transliteration C: prosfonimatikos	Beta Code: prosfwnhmatiko/s

English (LSJ)

ή, όν,

A usual in addressing, λόγος π. a public oration or address, D.H.Rh.5 tit., cf. Sch.E.Hec.299.

[Seite 787] ή, όν, zurufend, bei einer Anrede schicklich, gewöhnlich, Sp., bes. Gramm.

προσφωνηματικός: -ή, -όν, οὗ γίνεται χρῆσις ἐν προσφωνήσει, λόγος πρ., ὃν προσφωνεῖ τις, Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 5 (ἐν τῇ ἐπιγραφ.).

-ή, -όν, ΜΑ προσφώνημα, -ατος]
αυτός του οποίου γίνεται χρήση κατά την προσφώνηση.