τρίστροφος
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 1098a18
English (LSJ)
ον,
A thrice-twisted, λίνον Meges ap.Orib.44.24.12. 2 consisting of three strophes, Sch.Pi.O.9.1.
Greek (Liddell-Scott)
τρίστροφος: -ον, τρὶς ἐστραμμένος, δηλ. καλῶς συνεστραμμένος, λίνον Ὀρειβάσ. 25, ἔκδ. Mai. 2) ὁ ἀποτελούμενος ἐκ τριῶν στροφῶν, Σχόλ. Πινδ. 1. 3.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. (για κλωστές) στριμμένος τρεις φορές, καλά στριμμένος («λίνον ἐρρωμένως ἐστραμμένον, ὅσον δίστροφον ἢ τρίστροφον», Ορειβ.)
2. (μετρ.) αυτός που αποτελείται από τρεις στροφές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι- + -στροφος (< στροφή), πρβλ. μονό-στροφος].