υψίπορος

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
αυτός που πορεύεται στα ύψη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + -πορος (< πόρος «πέρασμα»), πρβλ. εὔ-πορος].