προσάρκτιος

English (LSJ)

ον,

   A northerly, Plb.34.5.9, Str.1.4.5, J.BJ1.7.3.

German (Pape)

[Seite 752] gegen Norden gelegen, nördlich, Pol. 34, 5, 9 u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

προσάρκτιος: -ον, ὁ πρὸς βορρᾶν, βόρειος, Πολύβ. 34. 5, 9, Στράβ. 64, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
septentrional.
Étymologie: πρός, ἄρκτος.

Greek Monolingual

-ον, Α
στραμμένος προς τον Βορρά, βορεινός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + ἄρκτιος «αρκτικός, βόρειος» (< ἄρκτος «Βορράς, Βόρειος Πόλος»)].

Greek Monotonic

προσάρκτιος: -ον (ἄρκτος), αυτός που στρέφεται προς βορρά, σε Στράβ.