ἀποπροφεύγω

English (LSJ)

   A flee away from, escape, δίψαν AP12.133 (Mel.).

German (Pape)

[Seite 320] (s. φεύγω), weit wegfliehen, Mel. 10 (XII, 133).

Greek (Liddell-Scott)

ἀποπροφεύγω: φεύγω μακρὰν άπό, ἐκφεύγω, δίψαν Ἀνθ. Π. 12. 133.

French (Bailly abrégé)

s’enfuir au loin en avant.
Étymologie: ἀπό, προφεύγω.

Spanish (DGE)

huir de, escapar a δίψαν AP 12.133 (Mel.).

Greek Monotonic

ἀποπροφεύγω: μέλ. -φεύξομαι, φεύγω μακριά από, ξεφεύγω, διαφεύγω, σε Ανθ.