βυσσός
From LSJ
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
ὁ,
A = βυθός, depth of the sea, Il.24.80, Hdt.2.28,96, Arist. HA547b15.
German (Pape)
[Seite 468] ion. = βυθός, ὁ, Meerestiefe; Hom. einmal, Iliad. 24, 80, vgl. Scholl. Herodian. und Apollon. Lex. Homer. p. 53, 19; – Her. 2, 96. 3, 23; Arist. H. A. 5, 15; vgl. βύσσα.
Greek (Liddell-Scott)
βυσσός: ὁ, ἀρχαιότερος τύπος τοῦ βυθός, τὸ βάθος τῆς θαλάσσης, ὁ πυθμήν, Ἰλ. Ω. 80· ὡσαύτως παρ’ Ἡροδ. 2. 28, 96, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 5. 15, 15.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
fond, particul. fond de la mer.
Étymologie: ion. c. βυθός.
English (Autenrieth)
(= βύθος): the deep, depths, Il. 24.80†.
Greek Monolingual
Greek Monotonic
βυσσός: ὁ (βυθός), βάθος της θάλασσας, πυθμένας, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.
