κυκλοδίωκτος

English (LSJ)

[ῐ], ον,

   A driven round in a circle, AP9.301 (Secund.).

German (Pape)

[Seite 1526] im Kreise umhergetrieben, Secund. 2 (IX, 301).

Greek (Liddell-Scott)

κυκλοδίωκτος: -ον, διωκόμενος ἐν κύκλῳ, περιπλανώμενος, Ἀνθ. Π. 9. 301.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
mû circulairement.
Étymologie: κύκλος, διώκω.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α κυκλοδίωκτος, -ον)
αυτός που περιφέρεται σχηματίζοντας κύκλο («ο ήλιος κυκλοδίωκτος», Κάλβ.).

Greek Monotonic

κυκλοδίωκτος: -ον (διώκω), αυτός που οδηγείται μέσα σε κύκλο, σε Ανθ.