κλώσσω

English (LSJ)

   A cluck, prob. in Suid. s.v. φωλάς; cf. κλώζω.

German (Pape)

[Seite 1459] = κλώζω, Suid. v. φωλάς, von den Hennen.

Greek (Liddell-Scott)

κλώσσω: κλώζω ὡς ὄρνις, κυρίως ὅταν ἐπῳάζῃ (πρβλ. τὰ τῆς σημερινῆς κλωσσῶ, κλῶσσα), κλωσσαμενᾶν κακκαβιδᾶν πιθαν. γραφ. παρὰ τῷ Ἀλκμᾶνι 53· πρβλ. κλώζω.

French (Bailly abrégé)

glousser, caqueter.
Étymologie: cf. κλώζω.

Greek Monolingual

κλώσσω (Α)
κακαρίζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. του κλώζω.

Greek Monotonic

κλώσσω: κακαρίζω σαν κότα.