ἐνθαλάσσιος
Ἐσθλῷ γὰρ ἀνδρὶ τἆσθλὰ καὶ διδοῖ θεός → Bonis hominibus quid nisi bona det deus? → Dem edlen Mann gibt Gott auch das, was edel ist
English (LSJ)
ον, = sq.,
A νεῶν ποιμαντῆρσιν ἐνθαλασσίοις S.Fr.432.10.
German (Pape)
[Seite 841] att. -ττιος, auf dem Meere, Soph. frg. 379; VLL.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνθᾰλάσσιος: Ἀττ. -άττιος, ον, = τῷ ἑπομ., ναῦς Σοφ. Ἀποσπ. 379.
Spanish (DGE)
(ἐνθᾰλάσσιος) -ον
• Alolema(s): át. -ττιος
que está en el mar, marino νεῶν ποιμαντῆρες ἐνθαλάσσιοι de los pilotos, S.Fr.432.10, ἐνθαλάττιοι πέτραι rocas en el mar, prob. escollos Hsch.s.u. σπάρνιοι, tal vez ref. un animal marino Hsch.s.u. ἐλλόν.
Greek Monolingual
ἐνθαλάσσιος και αττ. τ. ἐνθαλάττιος, -ον (Α)
αυτός που βρίσκεται στη θάλασσα, ο θαλάσσιος («νεῶν ποιμαντῆρσιν ἐνθαλασσίοις» — στους θαλασσινούς κυβερνήτες τών πλοίων, Σοφ.).
Russian (Dvoretsky)
ἐνθᾰλάσσιος: странствующий по морю (νεῶν ποιμαντῆρες Soph.).
