καταστρηνιάω

English (LSJ)

   A behave wantonly towards, τοῦ Χριστοῦ 1 Ep.Ti. 5.11.

Greek (Liddell-Scott)

καταστρηνιάω: φέρομαι ἀκολάστως πρός τινα, τινος Α' Ἐπιστ. π. Τιμθο. ε', 11· ὁ Ἰω. Χρυσ. ἑρμηνεύει θρύπτεσθαι, ἀκκίζεσθαι.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
faire fi de, gén..
Étymologie: κατά, στρηνιάω.

English (Strong)

from κατά and στρηνιάω; to become voluptuous against: begin to wax wanton against.

English (Thayer)

1st aorist subjunctive καταστρηνιάσω (future στρηνιάω); to feel the impulses of sexual desire (A. V. to grow wanton); (Vulg. luxurior): τίνος, to one's loss (A. V. against), Ignatius ad Antioch. c. 11.

Greek Monotonic

καταστρηνιάω: φέρομαι ακόλαστα έναντι κάποιου, τινός, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

καταστρηνιάω: презрительно отмахиваться, пренебрежительно относиться (τινος NT).