ἁλωεινός
From LSJ
ὁμοῦ ἦν καὶ ἔχειν τὴν πόλιν καὶ τὸ γένος ὅλον μετὰ τῆς πόλεως → it was much the same thing to have the city and to have the whole race together with the city
German (Pape)
[Seite 113] zur Tenne, ἅλως, gehörig, ἵπποι, die das Getreide austreten, Secund. 2 (IX, 301).
Greek (Liddell-Scott)
ἁλωεινός: -ή, -όν, (ἅλως) ἀνήκων ἢ χρησιμεύων εἰς ἁλώνιον, ἵπποι, Ἀνθ. Π. 9. 301.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
de grange, propre aux travaux de la grange.
Étymologie: ἅλως.
Greek Monotonic
ἁλωεινός: -ή, -όν (ἅλως), αυτός που ανήκει ή χαρακτηρίζει το αλώνι, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἁλωεινός: (ᾰ) используемый для молотьбы (ἵπποι Anth.).
