ἀετοφόρος
τίς δ' οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν, τὸ κατθανεῖν δὲ ζῆν κάτω νομίζεται → who knows if life is death, and if in the underworld death is considered life
English (LSJ)
ὁ,
A standard-bearer, = Lat.aquilifer, Plu.Caes.52.
German (Pape)
[Seite 43] aquilifer, Orac. Sib. u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀετοφόρος: ὁ φέρων τὸν ἀετόν, τὴν σημαίαν, Λατ. aquilifer, Πλουτ. Καῖσ. 52˙ πρβλ. ἀητοφόρος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
porte-aigle, porte-enseigne.
Étymologie: ἀετός, φέρω.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [ᾱ-]
1 que tiene un águilade una moneda χαλκὸν ἓν ἀετοφόρον ID 1442B.51 (II a.C.).
2 que lleva el estandarte ἀετοφόρων λεγεώνων δόξα Orac.Sib.8.78
•subst. ὁ ἀ. como trad. del lat. aquilifer, portaestandarte, aquilífero Plu.Caes.52, SEG 45.1732.7 (Frigia II d.C.), Gloss.2.20.
Greek Monotonic
ἀετοφόρος: ὁ (φέρω), σημαιοφόρος (της σημαίας του αετού), σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀετοφόρος: ὁ (лат. aquilifer) знаменосец легиона Plut.
